Het West-Vlaams bestaat niet uit één soort dialect. Dit lijkt misschien zo voor mensen die geen West-Vlaams spreken, want die kunnen het verschil niet echt horen. Maar toch is er een grote diversiteit tussen de verschillende soorten West-Vlaams. Hier een overzichtje.
Ten eerste hebben we het Brugse West-Vlaams. Dit wordt gesproken in Brugge, een het noord-oostelijke deel van de kust. In Oostende wordt ongeveer hetzelfde gesproken. Dit is het standaard West-Vlaams. Hier en daar eens een Frans leenwoordje, maar voor de rest niets speciaal. Dit stemt ook overeen met het Zeeuws-Vlaams dat in Zeeuw-Vlaanderen gesproken wordt.
Als volgende hebben we het West-Vlaams rond de regio Maldegem, Meetjesland... Hier zit al meer een Oost-Vlaamse 'touch' in. Het is al een totaal ander dialect dan het Brugse. Dit dialect ligt eigenlijk in de overgangszone tussen het Brugse en Gentse.
Als laatste hebben we dan nog het Kortrijks dialect. dit wordt, zoals gezegd gesproken in de regio Kortrijk, Ieper... Hier vinden we meer Franse woorden terug. Nog een groot kenmerk hiervan is de -sch- die omgevormd wordt tot -sc-. Enkele voorbeelden: 'schoon' wordt 'scone', 'schijf' wordt 'scieve' en ga zo maar door. Dit dialect wordt ook wel het Vlaemsch genoemd.
We kunnen dus besluiten dat er niet maar één soort West-Vlaams bestaat. Er bestaan er veel, maar wel drie grote groepen. Als je dus West-Vlaams wil leren, heb je dus ervaring nodig met de verschillende dialecten. Veel succes met ze te herkennen ;)
Bronnen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten